ambigu/a

ambigua ↝

(malofte)

: Tiel plursenca aŭ dubiga, ke oni povas ĝin interpreti aŭ kompreni diversmaniere: reagoj estis ambiguaj, iuj instancoj estis ekscititaj, aliaj parolis pri somera teatro [1]; Berveling celas precizigi ĉion, kio ĉe Zamenhof restis ambigua, svaga aŭ eĉ rekte erara [2]. malklara

1. Monato, MAUL Stefan: Reform-fiasko
2. Monato, Plia libro biblia

(malofte)

: Eco de tio, kio malprecize ricevas sencon, interpreton aŭ solvon: ellaso de vorto kreus ambiguon [3]; iu ajn ambiguo en la regularo povas permesi al la unua ludanto kiu ĝin malkovras, subtile modifi la regulojn por venki [4].

3. R. Dalton: Re: Opinions on Esperanto phrase, soc.culture.esperanto, 2002-03-10
4. Vikipedio, Nomiko

(malofte)

: Ambiguo: poemo ... kun nuanco de pensiga ambigueco aŭ simbolismo [5]. plursenceco

5. Marjorie Boulton: Ne nur leteroj de plum-amikoj, esperanta poezio: mirakla rikolto

(tr)
(malofte)

: senambiguigi: malambiguigi la frazon jene: „La akcepton ĉeestis ĉiuj ambasadoroj, ĉiu el ili kun sia edzino“ [6].

6. E. Fabian: Re: pluralo kun korpoparto?, soc.culture.esperanto, 1999-12-09

(tr)
(malofte)

: Pliklarigi forigante ambiguojn: senambiguigi la frazojn kie la dependa vorto estas akuzativa [7].

7. S. Pokrovksij: Re: Mia propono [lingvo], soc.culture.esperanto, 2004-04-20