berserk/o PIV1

berserko

HIS Iu el la nordeŭropaj antikvuloj, kiuj neregeble furioziĝis en bataloj: nur tiu, kiu povas ebriiĝi ĝis freneza mortiĝemo, ... kiu, malnobliĝinta, fariĝis berserko, ... tiu dum kelkaj momentoj ĝuis la volupton de batalo [1]; en la jaro 1015 la norvega reĝo kondamnis la berserkojn, kaj 1123 la islanda parlamento decidis dum tri jaroj ekzili furiozantojn [2].
1. Bertha von Suttner, trad. A. Caumont: For la batalilojn!, 1914
2. Poul Thorsen: La klaĉo pri Amanita, Odense: Geografia Semajno, 1962
angle:
berserk, berserker
beloruse:
бэрсэрк
bulgare:
берсерк
ĉeĥe:
berseker, berserk, berserkr, fanatik, zuřivec
france:
berserk
germane:
Berserker
hebree:
גיבור מיתולוגי סקנדינבי
hispane:
berserk
itale:
berserk
nederlande:
berserker
pole:
berserk
slovake:
berserk
ukraine:
берсерк, жорстокий воїн

administraj notoj