bitum/o 1

bitumo

KEM
Nigre bruna terpeĉo, uzata por tegaĵo de stratoj kaj tegmentoj: la brikoj fariĝis por ili ŝtonoj, kaj la bitumo fariĝis por ili kalko [1]; en Selenica troviĝas dumiljara minejo de tre bonkvalita bitumo, kiu estis uzata i.a. por pavimi la bulvardojn de eŭropaj ĉefurboj [2]; la alunskisto estas skisto penetrita per karbo kaj bitumaj substancoj [3]. VD:asfalto, gudro, peĉo, terpeĉo
angle:
bitumen
beloruse:
бітум
bulgare:
битум
ĉeĥe:
bitumen, zemní vosk, živice
france:
bitume
germane:
Bitumen
hebree:
בִּיטוּמֵן, זפת
hungare:
bitumen
indonezie:
bitumen
japane:
瀝青 [れきせい], ビチューメン
nederlande:
bitumen
pole:
bitum
ruse:
битум
slovake:
bitúmen, živica
ukraine:
бітум

bitumi

(tr)
Kovri aŭ ŝmiri per bitumo: antikve oni bitumis la kadavrojn por konservi ilin [4].
beloruse:
пакрываць бітумам
france:
bitumer, bituminer
hebree:
לזפת
hungare:
bitumenez, aszfaltoz
japane:
瀝青で舗装する [れきせいでほそうする]
nederlande:
bitumineren
pole:
bitumować, pokrywać bitumem
ruse:
покрывать битумом

administraj notoj

~i: Mankas dua fontindiko.