*cimbal/o

*cimbalo

MUZ
Frapinstrumento, konsistanta el du metalaj diskoj, kiujn oni frapas unu kontraŭ alia: eliris la virinoj el ĉiuj urboj de Izrael, kantante kaj dancante, renkonte al la reĝo Saul, kun tamburinoj, ĝojkrioj, kaj cimbaloj [1]; ludado sur kupraj cimbaloj [2]; gloru Lin per laŭtaj cimbaloj, gloru Lin per tintantaj cimbaloj. [3]; el malproksimo eksonas tintiloj, cimbaloj, fajfiloj kaj kordoj FK .

tibeta cimbalo kun skatolo
CC0  [4]
angle:
 cymbal
beloruse:
 цымбалы
bretone:
 simbalenn
ĉeĥe:
 činely
france:
 cymbale
germane:
 Zimbel, Becken (Zimbel)
greke:
 κύμβαλο
hebree:
 מצילתיים
hispane:
 címbalo
hungare:
 cintányér
indonezie:
 simbal
itale:
 piatto (mus.), cimbalo
pole:
 talerze
portugale:
 címbalo
ruse:
 кимвал, цимбалы, тарелки
slovake:
 cimbal, činely
tibete:
 སྦུག་ཆལ་
ukraine:
 кімвал

administraj notoj

~o: Mankas verkindiko en fonto.