diamagnet/o

diamagneto

^PV

: Diamagneta korpo: puraj diamagnetoj, kiel bismuto, repuŝas magnetojn.

beloruse:: дыямагнэтык
ĉeĥe:: diamagnetikum
france:: diamagnétique (corps diamagnétique), corps diamagnétique
germane:: Diamagnet
hungare:: diamágneses anyag
japane:: 反磁性体 [はんじせいたい]
pole:: diamagnetyk
portugale:: material diamagnético
ruse:: диамагнетик
slovake:: diamagnet

diamagneta

: Ema alpreni transversan pozicion al la magneta akso, kiam libere pendanta kaj influata de magnetismo: diamagneteco.

beloruse:: дыямагнэтычны ~eco: дыямагнэтызм .
france:: diamagnétique (adj.) ~eco: diamagnétisme.
germane:: diamagnetisch ~eco: Diamagnetismus.
hungare:: diamágneses, diamagnetikus ~eco: diamágnesesség, diamagnetizmus.
japane:: 反磁性体の [はんじせいたいの]
pole:: diamagnetyczny
ukraine:: діамагнітний

administraj notoj

pri diamagnet/o :

  Mi konservis la subst. karakteron de la radiko. PIV1 difinas ĝin
  adjektiva kaj forigis la derivajxon ~o.
  Mi opinias, ke ~ismo postulus apartan radikon kaj ~eco estas jam
  suficxe bona.
  Enkonduki: feromagnet a/o/ismo?, paramagnet a/o/ismo?
  [MB]

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a: Mankas fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.