gajakol/o, gvajakol/o

gajakolo, gvajakolo

KEM
C7H8O2; etero, kiun oni ekstraktas el rezino de gajako kaj el kreozoto de fago: gvajakolo aŭ metil-pirokatekino estas nature okazanta organika kombinaĵo, kiu estis malkovrita de Ascanio Sobrero kaj unue izolita de Otto Unverdorben en 1826 [1].
angle:
guaiacol
beloruse:
гваякол
france:
gaïacol, gayacol
germane:
Guajakol
hungare:
gvakajol
japane:
グアヤコール
katalune:
guaiacol
nederlande:
guajacol
portugale:
guaiacol, gaiacol
ruse:
гваякол
ukraine:
ґваякол, метиловий ефір пірокатехину

administraj notoj

pri gajakol/o, gvajakol/o:
PIV1 preferas pli logikan formon "gvajak" de la radiko.
~o, ~o: Mankas dua fontindiko.