gajakol/o, gvajakol/o
gajakolo, gvajakolo
- C7H8O2; etero, kiun oni ekstraktas el rezino de gajako kaj el kreozoto de fago: gvajakolo aŭ metil-pirokatekino estas nature okazanta organika kombinaĵo, kiu estis malkovrita de Ascanio Sobrero kaj unue izolita de Otto Unverdorben en 1826 [1].
- angle:
- guaiacol
- beloruse:
- гваякол
- france:
- gaïacol, gayacol
- germane:
- Guajakol
- hungare:
- gvakajol
- katalune:
- guaiacol
- nederlande:
- guajacol
- portugale:
- guaiacol, gaiacol
- ruse:
- гваякол
- ukraine:
- ґваякол, метиловий ефір пірокатехину
administraj notoj
pri
gajakol/o,
gvajakol/o:
PIV1 preferas pli logikan formon "gvajak" de la radiko.~o, ~o: Mankas dua fontindiko.