hierodul/o PIV1
hierodulo
(malofte)
Sankta servisto aŭ
malĉastisto
oficanta apud templo, kiaj estis en iuj antikvaj religioj de
Okcidenta Azio.
- ĉeĥe:
- v Řecku chrámový otrok
- france:
- hiérodule (masculin)
- germane:
- Hierodule
- itale:
- ierodulo (maschio)
- malnovgreke:
- ἱερόδουλοι
- pole:
- hierodula
- portugale:
- hierodulo
- slovake:
- chrámový otrok v Grécku
- ukraine:
- невільник/невільниця при храмі
hierodulino
(malofte)
-
Sankta malĉastistino
oficanta apud templo, kiaj estis en iuj antikvaj religioj de
Okcidenta Azio:
la karavano konsistis el tri aroj, nome, kelke da pastroj kaj
hierodulinoj
[1].
hetajro
1.
H. A. Luyken: Pro Iŝtar, ĉapitro 9a, Aventura
vojaĝo
- france:
- hiérodule (féminin)
- germane:
- Hierodule (weibl.)
- itale:
- ierodulo (femmina)
- pole:
- hierodula
- portugale:
- hierodula