landaŭ/o PIV1
landaŭo
- Kvarrada ĉevaltirata veturilo kun du kontraŭaj benkoj por veturantoj kaj duklapa balgo: ambaŭ antaŭeniris al la landaŭo, kiu estis haltigita ĉe l' angulo de la aleo [1].
1.
L. Dalsace, trad. E. Ferté-Cense: Fatala Ŝuldo, 1910
- angle:
- landau
- beloruse:
- ляндо
- france:
- landau
- germane:
- Landauer
- pole:
- lando
- rumane:
- landou (trăsură)
- ukraine:
- ландо (вид екіпажа)