Mence/o NePiv , Mengzi/o(evitinde)
Menceo, Mengzio 
Ĉina filozofo el la konfuceisma skolo (proksimume 371 a. K. –
289 a.K.), studinta la kondiĉojn de justeco kaj ekonomia prospero,
fama pro sia klara stilo:
tabuloj, sur kiuj estis vortoj:
„Moralo de Konfuceo kaj Menceo“
[1];
tiu […] agas kontraŭ la principoj de Konfuzio kaj
Mengzio
[2].
1.
Hemmi Yô, trad. Doi ĉieko: Homoj manĝantaj, „de konfuceanoj mi
lernis etiketon por manĝi“, p. 218a
2. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 56a, p. 239a
2. Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 56a, p. 239a
- beloruse:
- Мэн-дзы
- ĉine:
- 孟子 [Mèngzǐ]
- france:
- Mencius (Mengzi), Mengzi (Mencius)
- germane:
- Mengzi
- hungare:
- Menciusz, Meng-ce
- itale:
- Mencio
- katalune:
- Menci
- latine:
- Mencius
- perse:
- منسیوس
- pole:
- Mencjusz, Meng-tsy, Meng-cy, Mengzi, Menk Ke, Meng Ko
- portugale:
- Mêncio, Meng-tseu
- ruse:
- Мэн-цзы