mulĉ/o SPV

mulĉo

HOR Organika, nekompoŝtita materialo (segaĵoj, pajlo, vegetaĵeroj), per kiu oni ŝirmas kaj sterkas la grundon: mulĉo malhelpas la kreskon de trudplantoj, konservas la humidecon de la grundo [1]; la mulĉo utiligeblas en la agrikulturo kiel grundoplibonigilo, sed fabrikeblas el ĝi ekzemple varmizolaj lamenoj [2]. VD:kompoŝto, sterko
1. W. F. Rolt: El la Polvo de la Tero, 1967
2. F. Molnár: Apliko de modernaj rubaĵsendanĝerigaj metodoj, 1984
beloruse:
мульча
france:
mulch, paillis
germane:
Mulch
japane:
敷き藁 [しきわら], 敷き草 [しきくさ]
pole:
kompost, gnój
rumane:
compost, balegă
ukraine:
мульчування, обкладання рослин гноєм, соломою

mulĉi

(tr)
HOR Provizi mulĉon – ekzemple en bedo – por malhelpi trudherbojn, teni varmon kaj malsekon, sterki.
beloruse:
мульчаваць
france:
pailler
germane:
mulchen
japane:
敷き藁を敷く [しきわらをしく], マルチングする
pole:
nawozić, użyźniać glebę kompostem
rumane:
fertiliza, fertilizați solul cu compost
ukraine:
мульчувати

administraj notoj

~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.