organdi/o PIV1
organdio
Malpeza, brila, iom rigida ŝtofo el kotono origine
el Centrazio
aŭ
Hindio:
li aŭdis la infanan voĉeton ĉe la pordo, levis la rigardon
kaj
... vidis la etulinon en organdia vesto roza kaj en
ŝuetoj blankaj
[1].
la unuan fojon en sia vivo li komprenis, kion signifas
blindeco. Kvazaŭ nigra organdio ĉion kovris
[2].
1.
G. García Márquez, trad. F. de Diego: Cent
Jaroj da Soleco, Fonto, 1992
2. N. Ostrovskij, trad. S. Cins: Kiel ŝtalo estis hardata, Sezonoj, 1997
2. N. Ostrovskij, trad. S. Cins: Kiel ŝtalo estis hardata, Sezonoj, 1997
- beloruse:
- аргандзі
- ĉeĥe:
- organdy, organtýn
- france:
- organdi
- germane:
- Organdi
- hungare:
- organdi, organtin
- itale:
- organdi
- katalune:
- organdí
- nederlande:
- organdie, glasbatist
- pole:
- organdyna
- rumane:
- organdi
- slovake:
- organtýn
- ukraine:
- органді, тонкий серпанок