perfektiv/o ^PAG

Verba aspekto³ per kiu oni prezentas agon bloke, kiel unu tuton, sen atenti ĝiajn evoluon kaj daŭron: la fina aspekto (perfektivo), per kiu oni prezentas agon rigardatan kiel perfekte plenumitan ^PAG ; Jen estas ekzemplo pri perfektivo: „Lia filo mortis kaj estas nun malviva“ [FE §31] [1]; la rezultverboj povas aperi en perfektivo.

Verba aspekto³ per kiu oni prezentas agon en ĝia evoluo, kiel daŭran aŭ ripetan: Male, malperfektivo prezentas la faron «el interne», el la mezo de ĝia evoluo aŭ de iam aktuala stato [2]; Kaloĉajo trafe rimarkigis, ke la as-tenso fakte esprimas ne tiom tempon, kiom malperfektivon; Alia fenomeno de slava origino estas la uzo de -ad- por esprimi imperfektivon [3]; la rezultverboj povas aperi en malperfektivo, la daŭrverboj ĉiam estas malperfektivaj;