pralin/o PIV1

pralino

1.
Rostita, kandita migdalo: la aktorino, surprizite, tamen akceptas la pralinojn [1].
2.
Malgranda dolĉaĵo kun ĉokolada tegaĵo kaj bongusta karakteriza farĉaĵo: meza polo por dolĉaĵoj enhavantaj kakaon elspezas ĉirkaŭ 190 zlotojn jare, al la plej popularaj kalkuliĝas ĉokoladkaheloj kaj pralinoj [2]; la plej populara kaj tradicia kafejo […] surmerkatigas sian propran markon de luksaj pralinoj en skatoloj [3].
1. Louis Beaucaire: Kruko kaj Baniko el Bervalo, Muzika terminaro
2. Krystyna Grochocka: Pollando, ĉokolada potenculo en la Centr-Orienta Eŭropo, Pola Retradio, elsendo 3a nov. 2021
3. Garbhan MacAoidh: Etikedado kaj Vero Moda, Monato, 1998/03, p. 25
angle:
1. candied almond 2. chocolate praline
beloruse:
1. пражаны міндаль у цукры 2. пралінэ
ĉine:
2. 坚果仁巧克力 [jiānguǒrénqiǎokèlì], 堅果仁巧克力 [jiānguǒrénqiǎokèlì], 果仁糖 [guǒréntáng]
france:
1. praline (amande) 2. praline (chocolat)
germane:
1. gebrannte Mandel 2. Praline
nederlande:
1. gebrande amandel 2. praline

administraj notoj