retabl/o PIV1
retablo
Vando malantaŭ altaro kun religiaj skulptaĵoj aŭ
pentraĵoj, ofte
aranĝita kiel triptiko:
sub ĉi tukoj kuŝas kelkaj figuroj el skulptita ligno, kaj ili
formos parton de retablo, kiun ni konstruos en nia vilaĝo
[1].
Rim.:
Laŭ BL: (faka vorto, religia) ankaŭ eblas diri (enĉizita) altarbildo.
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 58a, p.
719a
- angle:
- reredos, altarpiece
- beloruse:
- запрастольная перагародка, рэрэдас
- ĉeĥe:
- retabulum, retábl
- france:
- retable
- germane:
- Retabel, Pala
- hispane:
- retablo
- hungare:
- oltárfal, oltártábla, retabló
- pole:
- nastawa ołtarzowa
- portugale:
- retábulo
- rumane:
- retablu
- slovake:
- retábulum
- ukraine:
- вівтарна стіна, іконостас