temper/o PIV1

tempero

1.
Pentra farbo farita per oleeca emulsio en akvo, en kiu la olea parto konsistas en ovo-flavo, kazeino aŭ alia simila substanco: la delikataj tempero-farboj en la etaj tugoj […] ravis min [1]; likva tempero povas putri se oni ne uzas ĝin sufiĉe rapide [2].
2.
BELA Pentraĵo farita per tempero-farbo.
HOM:temp·er·o
1. Hermann Hesse, trad. Detlef Karthaus: Demian, p. 69
2. F. van Hertrooij: La scienco de arto, Scivolemo, 2018-02-14
beloruse:
тэмпэра
france:
détrempe, tempera
germane:
Tempera 1. Temperafarbe 2. Temperamalerei
japane:
一瞬 [いっしゅん], 瞬時 [しゅんじ]
pole:
tempera, malarstwo temperowe
ukraine:
темпера (фарба)

administraj notoj