Tora/o PIV1
Torao
-
La kuna nomo de la unuaj kvin libroj de
Biblio, tradicie
atribuataj al Moseo, kaj kies enhavon oni nomas la
(Mosea) Leĝo
(hebree torah signifas
„leĝo“):
je la 8a de Tebet', kiam Torao iĝis tradukita en la
grekan sub reĝo Ptolemeo, mallumo falis sur la mondon
kaj daŭris tri tagojn
[1].
Hilel tiel difinis la kvintesencon de la Torao:
„Amu vian proksimulon kiel vin mem; ĉio
cetera estas nura komentario“
[2].
Rim.: Por Esperanto la vorto estas nomo propra, tial oni ne uzu la artikolon. Aŭ oni diru „la Leĝo“. [Sergio Pokrovskij]
1.
S. Pokrovskij: Slavonaj skriboj, La Ondo de Esperanto, 1999:2 (52)
2. T. Löwenkopf: Israelo ‐ lando kaj popolo
2. T. Löwenkopf: Israelo ‐ lando kaj popolo
- angle:
- Pentateuch
- beloruse:
- Тора, Пяцікніжжа
- ĉeĥe:
- pět knih Mojžíšových
- ĉine:
- 摩西五經 [móxīwǔjīng], 摩西五经 [móxīwǔjīng]
- france:
- Torah
- germane:
- Thora, Tora
- hispane:
- Pentateuco
- hungare:
- tóra
- japane:
- 律法 [りっぽう], トーラー
- katalune:
- Torà, Pentateuc
- malnovgreke:
- Πεντάτευχος
- nederlande:
- Thora
- pole:
- Tora, Pięcioksiąg (rzadkie)
- portugale:
- Torá, Pentateuco
- ruse:
- Пятикнижие
- slovake:
- Tóra
- ukraine:
- Тора, П’ятикнижжя (книг Біблії)
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.