*adjektiv/o

*adjektivo

GRA Vorto prezentanta kvaliton, ofte rilata al responda substantivo: en esperanto la adjektivo havas la finaĵon a; la adjektivo povas funkcii epitetepredikate.
angle:
adjective
beloruse:
прыметнік
bretone:
anv-gwan
ĉeĥe:
adjektivum, přídavné jméno
ĉine:
形容词 [xíng róng cí]
france:
adjectif
germane:
Adjektiv, Eigenschaftswort
hebree:
תוֹאַר
hispane:
adjetivo
hungare:
melléknév
indonezie:
adjektiva, kata sifat
itale:
aggettivo
japane:
形容詞 [けいようし]
katalune:
adjectiu
nederlande:
adjectief, bijvoeglijk naamwoord
perse:
صفت
pole:
przymiotnik
portugale:
adjetivo
rumane:
adjectiv
ruse:
прилагательное
slovake:
prídavné meno
svede:
adjektiv
tibete:
རྒྱན་ཚིག་
ukraine:
прикметник

adjektivigi

(tr)
GRA Ŝanĝi la kategorion de vorto al la adjektiva: [en la germana lingvo] la sufiksoj „-ig“, „-lich“, „-isch“ ofte simple adjektivigas alikategorian radikon [1].
beloruse:
ад’ектываваць, ператвараць у прыметнік
france:
adjectiver
japane:
形容詞化する [けいようしかする]
pole:
zamienić w przymiotnik
rumane:
se transformă într-un adjectiv

administraj notoj

~o: Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~igi: Mankas dua fontindiko.