afekci/i ^JED

(tr)

1.

Forte tuŝi la sentojn, emocii: emociita de la aklamo kaj afekciita de la murmurado de la gratulantoj; poemo povas afekcii spirite [1].

2.

Kaŭzi ŝanĝon en la animstato:

3.

Malsanigi, ĝeni la funkciadon de la korpo aŭ de korpoparto: sapsurogato el oranĝoj afekcias la haŭton [2]; ekzistas aliaj formoj de histerio, [karakterizitaj per] paralizoj, kiuj povas afekcii la duonon de la korpo aŭ nur unu membron [3].

1.

Tuŝanta la sentojn: tiu vorto sufiĉis por elvoki afekciajn reagojn.

2.

Rilata al la emocia aŭ senta flanko de la menso, kontraste al la racia: normala afekcia kaj fiziologia disvolviĝo [4]; la parton per kiu la psiko amas kaj malsatas kaj soifas kaj ekscitiĝas pro emocioj ĉiaspecaj ni nomas malracia kaj afekcia [5]. afektiva

1.

Emociego, pasia ekscitiĝo, sentoskuo: venis la kronprinco de Germanio, ne tro sukcese kaŝanta sub malvarma masko sian afekcion pro la tragika pereo de la kuzo [6]; poste lia avo enkarceriĝis kaj lia patro falis en afekcion, tial prospero sin forturnis el lia hejmo [7]; oni aŭskultas atente kaj devote al senafekcie prezentata skota popolkanto [8].

2.

Ŝanĝiĝo en la animstato de ekzistaĵo.

3.

Malsaniĝo, ĝeno de la funkciado de la korpo aŭ de korpoparto: longa starado, fortostreĉoj, sidema vivo, mallakso, daŭra seksa ekscitiĝo ktp. kontribuas al la apero de tiu afekcio kaj al ties pligraviĝo [9]; plialtiĝas temperaturo, aperas spirafekcio, brustdoloro, rapida batado de la koro [10]; ne estas klara al mi la diferenco inter perturbo, afekcio, malordo kaj malsano [11].