2alĥemi/o, 8alkemi/o

alĥemio, alkemio

Okulta scienco, kiu per ĥemiaj procedoj kaj magiaj formuloj serĉis la ŝtonon de la saĝuloj kaj aliajn ĥimerojn: la domo de Faŭst: kelkaj ĝiaj posedintoj okupis sin pri la natursciencoj kaj laŭ la tiutempa modo pri alĥemio [1]; la moderna kemio estas plievoluigo el la tiama alkemio [2].
angle:
alchemy
beloruse:
альхімія
france:
alchimie
germane:
Alchemie, Alchimie, Goldmacherkunst
hebree:
אַלכִּימְיָה
hispane:
alquimia
japane:
錬金術 [れんきんじゅつ]
nederlande:
alchemie, alchimie
pole:
alchemia
portugale:
alquimia
ruse:
алхимия
slovake:
alchýmia
ukraine:
алхімія

alĥemiisto, alkemiisto

Persono kiu praktikas alĥemion: kiel la mezepokaj alĥemiistoj, li provis produkti oron el sablo [3]; la alkemiistoj sensukcese strebis al la produktado de oro el malmultekostaj materialoj [4].
angle:
alchemist
beloruse:
альхімік
france:
alchimiste
germane:
Alchimist
hebree:
אַלכִּימַאִי
hispane:
alquimista
nederlande:
alchemist, alchimist
pole:
alchemik
portugale:
alquimista
ruse:
алхимик
slovake:
alchymista
ukraine:
алхімік

administraj notoj