bezoar/o PIV1

bezoaro

FIZL Konkremento, kungluaĵo el haroj aŭ vegetaĵoj, kiu formiĝas en la digestaj organoj precipe de remaĉuloj, iam uzita kiel kontraŭveneno: ĉu vi revenas kun kargo da perloj, cinamo kaj bezoaroj [1]? ni ankoraŭ ne parolis pri la ŝtono, kiu troviĝas en la stomako de la bezoar-kapreolo, kiu defendas nin kontraŭ la venenoj [2].
angle:
 bezoar
france:
 bezoard
germane:
 Bezoar
hispane:
 bezoar, bezoard
hungare:
 bezoár
itale:
 bezoario
katalune:
 betzoar
pole:
 bezoar, kamień jelitowy, strutka
portugale:
 bezoar
ruse:
 безоар

administraj notoj