Glagolic/o PIV2

Glagolico

LIN La pli antikva el la du ĉefaj slavonaj alfabetoj: la kroatoj kredas, ke Glagolicon kreis ilia samlandano s-ta Hieronimo la Stridonano (347–419), la tradukinto de Vulgato [1]; ekzistas du ĉefaj formoj de Glagolico: la ronda kaj la angulhava [2]; la Unuiĝo (de Zagrebaj Esperantistoj) uzas la latinan skribon, kaj orname Glagolicon [3].
1. Sergio Pokrovskij: Komputada Leksikono, Slavonaj alfabetoj
2. de Domagoj VIDOVIĈ, tr. Viŝnja BRANKOVIĈ: Glagolico hieraŭ kaj hodiaŭ, La Gazeto, n-ro 88, 2000-04-30, p. 30
3. Statuto de Unuiĝo de Zagrebaj Esperantistoj, Artikolo 31.
angle:
Glagolitsa, Glagolitic alphabet
beloruse:
глаголіца
bulgare:
глаголица
ĉeĥe:
hlaholice
ĉine:
格拉哥里字母 [gélāgēlǐzìmǔ]
france:
glagolithique (subst.)
germane:
Glagoliza, Glagolitische Schrift
katalune:
alfabet glagolític
pole:
głagolica
ruse:
глаголица

glagolica

LIN Rilata al Glagolico: glagolica litero; glagolica manuskripto; Dum kelka tempo la du alfabetoj kunekzistis paralele en la tuta Slavujo; glagolicajn grafitiojn oni trovis eĉ en Kievo kaj Novgorodo [4].
angle:
Glagolitic
beloruse:
глагалічны
france:
glagolitique (adj.)
katalune:
glagolític
pole:
napisany w głagolicy
ruse:
глаголический

administraj notoj