*idol/o PV

*idolo

1.
REL Statuo, figuro de diaĵo, kun formo de estulo aŭ de objekto, kaj honorata per kulto: vi vidis iliajn idolojn el ligno kaj el ŝtono, el arĝento kaj el oro [1]; la kulto de la idoloj; la paganaj idoloj.
2.
(figure) Persono aŭ afero, al kiu oni fervorege servas, kvazaŭ per kulto: ŝia filino estis ŝia idolo, kaj tion malmulte meritis; tiu politikisto iĝis la idolo de la popolo; la mono estas lia idolo.
angle:
idol
beloruse:
ідал, кумір
ĉeĥe:
bůžek, idol, modla
ĉine:
偶像 [ǒuxiàng] 1. 偶象 [ǒuxiàng], 神像 [shénxiàng], 愛豆 [àidòu]
france:
idole
germane:
1. Götze 2. Idol
hispane:
ídolo
hungare:
2. bálvány
japane:
偶像 [ぐうぞう], 神像 [しんぞう], 崇拝の的 [すうはいのまと], アイドル [あいどる]
katalune:
ídol
nederlande:
1. afgod 2. idool
pole:
1. idol, bożek 2. idol, bożyszcze
portugale:
1.  ídolo (religião) 2. ídolo
ruse:
идол, кумир
slovake:
bôžik, modla
svede:
2. idol
ukraine:
ідол, божок, кумир

idolano

Adoranto de idoloj.
angle:
idolater
beloruse:
ідалапаклоньн ік
ĉeĥe:
modlář
france:
idolâtre (subst.)
germane:
Götzendiener
hispane:
idólatra
hungare:
bálványimádó
japane:
偶像崇拝者 [ぐうぞうすうはいしゃ]
katalune:
idòlatra
nederlande:
afgodendienaar
pole:
bałwochwalca, poganin
portugale:
idólatra
ruse:
идолопоклонник
slovake:
modloslužobník
ukraine:
ідолопоклонник, ідоловірець, ідолянин, язичник, поганин

administraj notoj

~ano: Mankas dua fontindiko.
~ano: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.