koagul/i Z PV
koaguli
(tr)
Transigi al solida aŭ duonsolida stato;
malfluidigi, kazeigi.
Rim.: En „Quo vadis“ de Lidja Zamenhof aperas kelkaj ekzemploj de netransitiva uzo.
- angle:
- (cause to) coagulate
- ĉeĥe:
- koagulovat, srážet
- ĉine:
- 凝結 [níngjié], 混凝 [hùnníng]
- france:
- coaguler (tr.)
- germane:
- gerinnen lassen, verklumpen
- hispane:
- coagular
- hungare:
- megalvaszt, megdermeszt, koagulál
- japane:
- 凝結させる [ぎょうけつさせる], 凝固させる [ぎょうこさせる]
- katalune:
- coagular
- nederlande:
- doen coaguleren, doen stollen
- pole:
- koagulować
- rumane:
- coagula, închega
- ruse:
- свёртывать, створаживать, вызывать коагуляцию
- slovake:
- koagulovať, zrážať sa
- turke:
- pıhtılaştırmak, dondurmak
- ukraine:
- коагулювати, спричиняти коагуляцію, звурджувати
koagulaĵo
-
Loka solidiĝo de korpa fluaĵo;
grumelo1.b:
kiam mia amiko post amorado kontentiĝas,
en la elĵetaĵo estas koagulaĵoj
[1].
1.
trad. Paŭlin':
Adoleskantinaj demandoj, 1999
- ĉine:
- 凝結 [níngjié], 血栓 [xuèshuān], 血餅 [xuèbǐng]
- france:
- caillot, thrombus
- japane:
- 凝結物 [ぎょうけつぶつ], 凝固物 [ぎょうこぶつ]
- pole:
- skrzep
- rumane:
- cheag, craniu
- ukraine:
- коагулят, згусток, осад
koaguliĝi
-
Transiĝi al solida aŭ duonsolida stato:
koaguliĝinta sango
- angle:
- coagulate
- ĉine:
- 凝結 [níngjié], 血凝 [xuèníng], 凝聚 [níngjù]
- france:
- coaguler (intr.), se coaguler, figer (intr.), cailler (former des caillots), se cailler (former des caillots), épaissir (intr., en p. d'un liquide), prendre (devenir solide) ~iĝinta sango: sang caillé, sang coagulé.
- hispane:
- coagular (intr.), coagularse
- hungare:
- megdermed, megalvad, koagulálódik
- japane:
- 凝結する [ぎょうけつする], 凝固する [ぎょうこする], 固まる [かたまる]
- nederlande:
- coaguleren, stollen ~iĝinta sango: gestold bloed.
- pole:
- gęstnieć, zastygnąć
- rumane:
- se îngroșa, îngheța
- ruse:
- свёртываться (о крови), коагулировать ~iĝinta sango: свернувшаяся кровь.
- turke:
- pıhtılaşmak
- ukraine:
- коагулюватися, зсідатися, звурджуватися