parvenu/o [1]

parvenuo

Novriĉulo, kiu venis en la unua generacio al riĉeco aŭ pli alta socia tavolo kaj havas videblajn kulturajn aŭ edukajn mankojn: lia ĉefverko estas Stojan Mutikaša, romano pri la evoluo de kamparana knabo al burĝa parvenuo [2]; la profesiaj maĝangludistoj apartenas al jenaj grupoj: la unua grupo estas parvenuoj, la dua, altsalajraj sinekuruloj, […] [3].
angle:
parvenu
beloruse:
парвэню, выскачка
ĉine:
新貴 [xīnguì], 新贵 [xīnguì], 腰纏萬貫 [yāochánwànguàn], 腰缠万贯 [yāochánwànguàn], 抢戏 [qiǎngxì], 搶戲 [qiǎngxì]
france:
nouveau riche, parvenu (subst.)
germane:
Parvenü, Emporkömmling, Neureicher
hungare:
parvenü, felkapaszkodott
japane:
成上がり者 [なあがりしゃ]
nederlande:
parvenu
perse:
تازه به دوران رسیده، نوکیسه
pole:
parweniusz
portugale:
parvenu
rumane:
parvenit
ruse:
выскочка, парвеню
ukraine:
вискочка, парвеню
1. E. Millidge: The Esperanto-English dictionary, 1912-1924

administraj notoj