Suetoni/o PIV1 , Svetoni/o
Suetonio, Svetonio
Roma genta nomo, interalie:
- a)
- Romia historiisto (75−160), la verkinto de la „Vivoj de la Dek du Cezaroj“: atestoj de romiaj verkistoj Plinio, Tacito, Suetonio, kiuj hazarde pritraktas la aferon [1]; li relegadis tiajn verkojn, kiel … „Pri la vivo de la Cezaroj“ de Svetonio … [2].
- b)
- (Gajus Suetonius Paulinus) Romia pretoro, militestro, reganto de Britujo (58–62) kaj konsulo (66): Svetonio atakis la insulon Mona, plenan de granda amaso da fuĝintoj [3].
Rim.:
Malgraŭ la rekomendo de la PIV-oj, la formo ‚Svetonio‘
estas pli konforma al la fonotakso de Esperanto (kp „svedo“,
„svelta“) kaj al la Esperanta maniero transskribi la antaŭvokalan
historian W — kp „Kvintiliano“, „lingvo“.
[Sergio Pokrovskij]
1.
Historieco de Jesuo Kristo, Espero Katolika, 1982 №11
2. Tomasz Chmielik: Postparolo al „Quo vadis“, Quo vadis? / Henryk Sienkiewicz, trad. Lidja Zamenhof Pola Biblioteko, vol. 30. – Bjalistoko k.a., 2016 – P. 441.
3. Gerehard Kalkhof: La invado de la Romianoj en Britujo, Scienca Revuo, 2002:4, p. 188.
2. Tomasz Chmielik: Postparolo al „Quo vadis“, Quo vadis? / Henryk Sienkiewicz, trad. Lidja Zamenhof Pola Biblioteko, vol. 30. – Bjalistoko k.a., 2016 – P. 441.
3. Gerehard Kalkhof: La invado de la Romianoj en Britujo, Scienca Revuo, 2002:4, p. 188.
- angle:
- Suetonius
- france:
- Suétone
- germane:
- 1.a Sueton 1.b Suetonius
- itale:
- Svetonio
- pole:
- Swetoniusz
- ruse:
- Светоний