Suetoni/o PIV1 , Svetoni/o

Suetonio, Svetonio

HISPERS Roma genta nomo, interalie:
a)
Romia historiisto (75−160), la verkinto de la «Vivoj de la Dek du Cezaroj». atestoj de romiaj verkistoj Plinio, Tacito, Suetonio, kiuj hazarde pritraktas la aferon [1]; li relegadis tiajn verkojn, kiel „Pri la vivo de la Cezaroj“ de Svetonio [2].
b)
(Gajus Suetonius Paulinus) Romia pretoro, militestro, reganto de Britujo (58–62) kaj konsulo (66): Svetonio atakis la insulon Mona, plenan de granda amaso da fuĝintoj [3]
Rim.: Malgraŭ la rekomendo de la PIV-oj, la formo ‹Svetonio› estas pli konforma al la fonotakso de Esperanto (kp „svedo“, „svelta“) kaj al la Esperanta maniero teransskribi la antaŭvokalan historian W — kp „Kvintiliano“, „lingvo“. [Sergio Pokrovskij]
1. Historieco de Jesuo Kristo, Espero Katolika, 1982 №11
2. Tomasz Chmielik: Postparolo al „Quo vadis“, Quo vadis? / Henryk Sienkiewicz, trad. Lidja Zamenhof Pola Biblioteko, vol. 30. – Bjalistoko k.a., 2016 – P. 441.
3. Gerehard Kalkhof: La invado de la Romianoj en Britujo, Scienca Revuo, 2002:4, p. 188.
angle:
Suetonius
france:
Suétone
itale:
Svetonio
pole:
Swetoniusz
ruse:
Светоний

administraj notoj