ŝakuhaĉ/o EncJap
ŝakuhaĉo
- Orientazia blovinstrumento kun milda, densa sono, farita el 7-noda, proksimume 55 cm longa bambupeco, kun 4 truoj fronte kaj unu dorse, rekte tenata, kun beko tegita per bufala korno: centojn da trupoj mi rigardis, tamen neniam vidis, ke oni akompanas sole per ŝakuhaĉo [1].
1.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 54a, p. 211a
- ĉine:
- 尺八 [chǐbā]
- france:
- shakuhachi
- germane:
- Shakuhachi-Flöte
- hungare:
- sakuhacsi (fuvola)
- itale:
- shakuhachi
- katalune:
- shakuhachi
- pole:
- shakuhachi
- portugale:
- shakuhachi
- ukraine:
- сякухаці (японська сопілка з бамбука)