2tindr/o PV
tindro
- Spongeca, tre brulema substanco, uzata por ekigi fajron, devenanta de iuj fungoj aŭ de speciale preparita kotono: trovinte per palpado silikon kaj tindron, li bruligis kenan torĉon kaj prilumis per ĝi la akvujon. [1].
1.
Lusin (Zhou Shuren), trad. S. J. Zee k.a.: Noveloj de Lusin, El Malnovaj legendoj nove
redaktitaj, Forĝado de spado
- angle:
- tinder, touchwood
- beloruse:
- цэра, губа
- bulgare:
- прахан
- ĉeĥe:
- hubka, troud
- france:
- amadou
- germane:
- Zunder
- hungare:
- tapló
- japane:
- ほくち
- katalune:
- esca
- nederlande:
- tondelzwam
- perse:
- گیرانه، قو
- pole:
- hubka, żagiew
- portugale:
- isca
- ruse:
- трут
- slovake:
- práchno
- ukraine:
- трут