triklini/o

triklinio  

HIS
En la antikva regiono mediteranea, manĝoĉambro kun tri trilokaj sofoj laŭantaj tri flankojn de kvadrata manĝotablo, sur kiuj oni duonkuŝis dum manĝado mi plenigis la amforojn de Rustico apud la triklinio [1]; komforte sidante sur unu el la sofoj de la triklinio, Publio Lentulus, kune kun sia amiko Flaminio Severus, finas la vespermanĝon [2].
1. Antonio Zozaya: Terra-cotta, Hispana Esperantisto, n-ro 56 (marto 1922). Pĝ. 24.
2. Francisco Cândido Xavier, tr. L.C. Porto Carreiro Neto: Antaŭ du mil jaroj…, Rio-de-Ĵanejro, 1951, pĝ. 26
angle:
triclinium
greke:
τρικλίνιον
latinece:
triclinium
ruse:
триклиний

administraj notoj