vestal/o
vestalo
- 1.
- Ĉe antikvaj Romanoj, pastrino de Vesta, devigata al virgeco kaj al konstanta subtenado de la sankta fajro: laŭ la roma mitologio Romo fondiĝis la 21-an de aprilo 753 a.K. fare de Romulo [kiu] poste mortigis sian ĝemelan fraton Remo, […] la ĝemeloj estis laŭlegende la gefiloj de la dio Marso kaj de la vestalo Rhea Silvia [1].
- 2.
- (figure) Tre ĉasta virino.
- angle:
- 1. vestal virgin, vestal (seldom)
- beloruse:
- вэсталка
- france:
- vestale
- germane:
- 1. Vestalin 2. keusche Frau
- hispane:
- 1. vestal
- hungare:
- 1. Vesta-szűz 2. tiszta nő, szűzies nő
- japane:
- ウェスタの巫女 [ウェスタのみこ], 純潔な乙女 [じゅんけつなおとめ]
- katalune:
- vestal
- nederlande:
- 1. Vestaalse maagd
- pole:
- 1. westalka
- portugale:
- vestal
- ruse:
- весталка
- ukraine:
- весталка (жриця Вести)
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.