*argil/o
*argilo
↝
-
Glueca knedebla tero, konsistanta el alumino kaj silico, el kiu
oni
faras per kuirado brikojn, tegolojn, vazojn, statuetojn kc.
- angle:
- clay
- beloruse:
- гліна
- bretone:
- pri
- ĉeĥe:
- hlína, jíl
- france:
- argile
- germane:
- Lehm
- hebree:
- חימר
- hispane:
- arcilla
- hungare:
- agyag
- nederlande:
- leem
- pole:
- glina
- portugale:
- argila
- ruse:
- глина
- slovake:
- hlina, íl
- svede:
- lera
- taje:
- ดินเหนียว
- tokipone:
- kiwen
- ukraine:
- глина
argila
↝
-
El argilo:
la antaŭa kredo, ke la plej fruaj ekzemploj pri skribado
estas sur
argilaj tabuloj trovitaj pasintjare en Egiptio kaj
datiĝas je
3300-3200 a.K[1].
1.
A. Giridhar Rao: La plej frua
skribo, Monato, jaro 1999a, numero 8a, p.
12a
- angle:
- clay
- beloruse:
- гліняны
- bretone:
- -pri, priek
- ĉeĥe:
- hliněný, jílový
- france:
- d'argile, argileux
- germane:
- lehmig
- hispane:
- arcilloso
- hungare:
- agyag-, cserép-, kő- (pl. edény)
- nederlande:
- lemen
- pole:
- gliniany
- ruse:
- глиняный
- slovake:
- hlinený, ílový
argilaĵo
-
Aĵo el modlita, muldita aŭ tornita argilo, ofte
sekigita
aŭ bakita:
arkitekturaj argilaĵoj (tegment- tegoloj, brikoj kaj
akvotuboj)[2].
2.
Bernard Golden: Ĉina
ceramika
historio (Zhao Hongsheng, Ĉina ceramiko), Monato, jaro 1995a, numero 8a, p. 22a
- angle:
- clay object
- beloruse:
- гліняны
выраб
- bretone:
- priaj
- france:
- objet en argile
- hebree:
- טיט
- hungare:
- cserépáru
- nederlande:
- lemen voorwerp
- pole:
- wyrób gliniany
- ruse:
- изделие из
глины
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a:
Mankas dua fontindiko.
~aĵo:
Mankas dua fontindiko.