²dinamik/o ^PV

[1]

Branĉo de meĥaniko pritraktanta la rilatojn inter la fortoj kaj la movoj, kiujn ili produktas.

1.

Rilata al dinamiko, al la aĵoj kaj ecoj, kiujn ĝi studas: la dinamika stato de la klasika mekaniko devas esti anstataŭigata [2].

2.  ↝

(figure) Nefiksita, moviĝema, agema, vigla: dinamika komerca centro [3]; lingvoj estas dinamikaj, ĝuste kiel socioj, kaj ili daŭre ŝanĝiĝas [4].

1.

Branĉo de fiziko studanta la moviĝojn de aeraj medioj kaj de solidaĵoj en ili: ni scias el aerdinamiko ke je certa venta direkto la rilato inter loka kaj referenca ventaj rapidoj estas proporcia [5].

2.

(komune) Eco de io bone adaptita al aera medio, facilmova en aero: plibonigo de dinamika efiko [6].

1.  ↝

Branĉo de fiziko studanta la moviĝojn de akvaj medioj kaj de solidaĵoj en ili: DSC estas uzita lige kun aliaj ... teknikoj por determini akvodinamikon [7].

2.

(komune) Eco de io bone adaptita al akva medio, facilmova en akvo: Barba Pingveno estas tre dinamika persekutplonĝanto [8].

Branĉo de fiziko, kiu pritraktas moviĝantajn elektrajn ŝargojn kaj ŝanĝiĝantajn elektrajn kaj magnetajn kampojn: la kvantuma elektrodinamiko estas la relativeca kvantuma kampa teorio de elektromagnetismo, en esenco, ĝi priskribas kiel lumo kaj materio interagas kaj estas la unua teorio laŭ kiu plena interkonsento inter kvantummekaniko kaj speciala relativeco estas plenumita [9].

Branĉo de fiziko studanta la moviĝojn de nesolidaj — tio estas fluaĵaj aŭ gasaj — substancoj: ... studi la kompleksan fluodinamikon ... kiam la maso venas subite al stagno [10].

Parto de fiziko studanta la energiajn kaj materiajn ŝanĝojn en sistemoj termodinamiko