ent/o
ento
- 1.
 En skolastiko, io (ulo aŭ aĵo) meme, reale kaj individue
                              	  ekzistanta:
                              	  
                                 	    la saĝo de Sokrato ne estas la substanca ento
                                 	    komparebla kun Sokrato mem;
                                 	  
                                 	    ŝtono estas ento, ĝiaj pezo, dimensioj kaj situo estas
                                 	    atributoj.
                                 	  
                              	Rim.: Por tiu senco tute sufiĉus „ekzistaĵo“. [Sergio Pokrovskij] En skolastiko, io (ulo aŭ aĵo) meme, reale kaj individue
                              	  ekzistanta:
                              	  
                                 	    la saĝo de Sokrato ne estas la substanca ento
                                 	    komparebla kun Sokrato mem;
                                 	  
                                 	    ŝtono estas ento, ĝiaj pezo, dimensioj kaj situo estas
                                 	    atributoj.
                                 	  
                              	Rim.: Por tiu senco tute sufiĉus „ekzistaĵo“. [Sergio Pokrovskij]
- 2.
- 
                              Io ajn individua, ekzistanta reale aŭ koncepte,
                              „la o“:
                              
                                 ento estas tio, kio estas, filozofia
                                 est(ant)aĵo,
                                 	(dum) komunlingva „estaĵo“
                                 	ordinare estas vivanta ento
                                 	[1];
                                 
                              
                                 koncepto estas abstrakta, universala ideo aŭ ento kiu servas por nomi kategorion aŭ aron
                                 de entoj
                                 [2].
                                 
                               objekto,
                           aĵo objekto,
                           aĵo ontologio ontologio
Rim.:
                           Laŭ BL: Prefere diru ekzistaĵo.
                           
                     Rim.:
                           PV kaj PIV entenas unu saman enigman difinon:
                           „Abstraktaĵo, konsiderata kiel reala ekzistaĵo“.
                           Tio ŝajnas difini alegorion, sed probable temas pri la franca
                           kontrastigo de „reale ekzistantaj aĵoj“ kun procezoj
                           kiel rivero aŭ flamo, kiuj laŭ mezepoka filozofio ne vere
                           ekzistas; laŭ tiu koncepto ankaŭ Sokrato ne estus ento, ĉar
                           la vivo estas procezo, samkiel rivero.
                           
                           Tiu difino PIVa ŝajnas arkaikaĵo neinternacia.
                           [Sergio Pokrovskij]
                           
                     
                     
                  - angle:
- entity
- arabe:
- وجود، كينونة
- aragone:
- entidat
- beloruse:
- 1. існае (наз.) 2. рэч, аб’ект, нешта
- bengale:
- এনটিটি
- bulgare:
- същност
- ĉeĥe:
- celek, jednotka, objekt
- ĉine:
- 實體
- finne:
- entiteetti
- france:
- entité
- galege:
- entidade
- germane:
- Wesenheit, Seiendes, Entität
- hebree:
- ישות
- hispane:
- ente, entidad (individualidad)
- hungare:
- entitás
- indonezie:
- entitas
- itale:
- entità
- japane:
- 実体 [じってい]
- katalune:
- ens
- koree:
- 개체
- kroate:
- entitet
- latinece:
- entitas
- makedone:
- ентитет
- malte:
- entità
- nederlande:
- entiteit
- norvege:
- entitet
- okcitane:
- entitat
- pole:
- encja, byt
- portugale:
- 1. ente 2. ente
- ruse:
- 1. сущее, вещь, чтотость 2. вещь, предмет, объект, индивид
- sarde:
- entidade
- slovake:
- celok, jednotka, objekt
- svede:
- entitet
- ukraine:
- суть, ідея
administraj notoj
pri 
                     ~o: 
            Mi ne tuŝis la francan tradukon, tamen laŭ la vortaroj la franca entité estas io tute alia ol la angla entity aŭ la Wustera ento, Wesen(heit). Sed eble la vortaroj postrestas? [Sergio]