flanĝ/o

flanĝo

TEK
Elstaranta randaĵo por fortikigi pecon aŭ por ebligi ĝian kunigon kun alia: tuba flanĝo; flanĝo fiksita, movebla, surlutita, surnitita, surŝraŭbita; flanĝa bolto, flanĝoŝraŭbingo.
beloruse:
флянец
ĉine:
法兰盘 [fǎlánpán], 法兰 [fǎlán]
france:
collerette (techn.), bride (collerette)
germane:
Flansch
hispane:
brida
hungare:
perem, karima
japane:
フランジ
nederlande:
flens
portugale:
flange
ruse:
фланец
ukraine:
фланець, реборда (колеса), гребінь, виступ, борт

administraj notoj

~o: Mankas fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.