junt/o ^PV

junto ↝

1. ↝: Meĥanika aŭ elektra interfaco, kunigilo de cirkvitoj, kabloj, tuboj aŭ interspaco inter du kunigitaj ŝtonaj, brikaj, metalaj aŭ lignaj pecoj, kiun oni plenigas per gluo, mastiko, mortero: li rigardis la oblikvajn tabulojn de la tegmento, kiuj iom sinkis inter la ĉevronoj kaj kaj jam ekputris ĉe la juntoj [1]. bolto, ĉarniro, luto, nitjunto, ŝraŭbo, veldo
2. ↝: La kunigo mem: teĥnikoj [de] juntado: per foldo kaj lango, per tenono kaj mortezo, per plurdenta junto, per hirundvosta junto [2]; kunigo de diversspecaj duonkonduktantoj: pn-junto (p = pozitiva regiono, n = negativa regiono) formas diodon, duo da juntoj npn aŭ pnp faras transistoron [3].

foldo.

1. H. Laxness, trad. B. Ragnarsson: Sendependaj homoj, 2007
2. Vikipedio, Lignaĵisto
3. Vikipedio, Junto (elektro)