ĝin/o PIV1
ĝino
Nevidebla spirito
kapabla ankaŭ aperi en formo de besto aŭ homo:
„La Ĝinoj“
(72a ĉapitro de la korano);
„La Ĝinoj“
(poemo de Viktoro Hugo)
[1];
okazis ke preterpasis la ĝino respondeca pri ĉiuj dezertoj
[2].
Rim.:
Laŭ BL: (koboldo en arabaj landoj) prefere diru feo, koboldo.
ĝino (ĉina mezuruno),
ĝino (brandospeco)1.
V. Hugo, trad. C. Bourlet: La Ĝinoj, Lingvo Internacia, 1902, p. 118a-119a
2. Rudyard Kipling, Trad. Wouter F. Pilger: Tiel do: Rakontoj por malgrandaj infanoj, gutenberg.org
2. Rudyard Kipling, Trad. Wouter F. Pilger: Tiel do: Rakontoj por malgrandaj infanoj, gutenberg.org
- angle:
- jinn, djinn, genie
- beloruse:
- джын (дух)
- bulgare:
- джин
- france:
- djinn
- germane:
- Dschinn
- indonezie:
- jin
- itale:
- jinn, genio
- japane:
- ジン
- perse:
- جن
- pole:
- dżin
- portugale:
- jinn, djin, djinn, gênio
- ukraine:
- джин