hind/o PIV1
hindo
- 1.
- Homo kun hinda nacieco: fakte ĉinoj kaj hindoj (en Malajzio) scipovas paroli sian gepatran lingvon, sed estas analfabetaj en tiu lingvo [1]; en sia longa ruĝa vesto staras la Hindino sur la brullignaro, avide la flamoj elŝovas siajn langojn supren ĉirkaŭ la virino kaj ŝia mortinta edzo [2].
- 2.
- (evitinde) Baratano.
1.
Malajzio - Multlingveco, Monato, 1994-02
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino
- beloruse:
- індыец
- ĉeĥe:
- Ind
- ĉine:
- 印度人 [yìndùrén]
- france:
- Indien (habitant de l'Inde)
- germane:
- Inder
- greke:
- ινδός
- hispane:
- indio, hindú
- hungare:
- hindu (nemzetiségű)
- itale:
- indiano (dell'India - sost.)
- japane:
- インド人 [インドじん]
- katalune:
- indi (subst.)
- nederlande:
- Indiër
- pole:
- Hindus
- portugale:
- indiano
- ruse:
- индиец
- slovake:
- Ind
- ukraine:
- індієць, гінді (мова)
hinda
- Rilatanta al hindoj, ilia nacieco aŭ ŝtato: sur la folio de la lotuso ĝi pelas la sanktan akvon de la rivero Gango kaj la okuloj de la Hinda knabino eklumas, kiam ŝi ĝin ekvidas [3]; [en Malajzio] en hindaj kaj ĉinaj familioj la infanoj parolas hinde aŭ ĉine kaj en lernejoj ili lernas la malajan kaj anglan [4].
3.
H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Birdo Fenikso
4. Malajzio - Multlingveco, Monato, 1994-02
4. Malajzio - Multlingveco, Monato, 1994-02
- beloruse:
- індыйскі
- ĉeĥe:
- indický
- france:
- indien (adj., d'Inde)
- germane:
- indisch
- greke:
- ινδικός
- hispane:
- indio, hindú
- hungare:
- hindu (nemzetiségű), indiai
- itale:
- indiano (dell'India - agg.)
- japane:
- インドの [いんどの]
- katalune:
- indi (adj.)
- nederlande:
- Indisch
- pole:
- indyjski
- portugale:
- indiano
- ruse:
- индийский
- slovake:
- indický
- tibete:
- རྒྱ་གར་སྐད་
- ukraine:
- індійський
Hindujo
ZR
- 1.
- La hinda subkontinento, situanta en suda Azio, de Himalajo norde ĝis en la Hindan Oceanon sude: la ideo de Kolumbo ke devas ekzisti okcidenta vojo Hindujon ŝajnas al ni nun tiel simpla, tiel natura [5].
- 2.
- Barato: tio estis en la tempo de Aĥaŝveroŝ, kiu reĝis de Hindujo ĝis Etiopujo super cent dudek sep landoj [6]; Holger la Dano militakiris la grandan landon Hindujon ĝis la orienta fino de la mondo, ĝis tiu arbo, kiu estas nomata arbo de la suno [7].
5.
L. L. Zamenhof: Esenco kaj Estonteco, ĉap. 1
6. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Ester 1:1
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ŝtono de la saĝuloj
6. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Ester 1:1
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ŝtono de la saĝuloj
- angle:
- India
- beloruse:
- Індыя
- ĉine:
- 印度 [Yìndù]
- france:
- Inde
- germane:
- Indien
- greke:
- Ινδία
- hispane:
- India
- hungare:
- India
- itale:
- India
- katalune:
- Índia, República de l'Índia
- nederlande:
- Indië
- pole:
- Indie
- portugale:
- Índia
- ruse:
- Индия
hindeŭropa
- Rilata al la granda lingvofamilio, disvastiĝinta en 15-10aj jc a.K. en Hindujo, Persujo, Anatolio kaj Eŭropo: klopodon rekonstrui lingvan praformon (same kiel oni rekonstruis la hindeŭropan pralingvon) oni povas opinii aŭ esprimo de estimo por la lingvaj tradicioj, aŭ lingvistika ludismo [8].
8.
V. Barandovská-Frank: Enkonduka
lernolibro de interlingvistiko, 1995
- angle:
- Indo-European
- beloruse:
- індаэўрапейскі
- ĉine:
- 印欧文 [YìnOūwén], 印欧语 [YìnOūyǔ], 印欧语言 [YìnOūyǔyán]
- france:
- indoeuropéen
- germane:
- indogermanisch
- hispane:
- indoeuropeo
- hungare:
- indoeurópai
- itale:
- indeuropeo (agg.), indoeuropeo (agg.)
- katalune:
- indoeuropeu (adj.)
- nederlande:
- Indo-Europees
- pole:
- indoeuropejski
- ruse:
- индоевропейский
- ukraine:
- індоєвропейський