^*idili/o ^UV

1.

Poemeto pri laŭnatura, kampara vivo, kaj plejofte pri naivaj amoj de paŝtistoj: legisto legis al ili dum la manĝo idiliojn de Teokrito [1]; dialogaj idilioj bone verkitaj kaj rimitaj [2]. bukoliko, eklogo

2.

(figure) Loko, situacio trankvila, amplena, tia, kiel ĝin priskribas idilio¹: la sennuba idilio de ŝia infaneco ^Marta ; tia kvieto trankviligas kaj igas sonĝi, inter ĉi tiuj arboj oni dezirus vidi idilion [3]; kiam mi eliris el la brakoj de mia amikino, la idilio aliformiĝis en tragedion [4]; ĉu kun multa turismo tia idilio restos paradizo, estas alia afero [5]. edeno², paradizo³