koagul/i Z PV
koaguli
(tr)
Transigi al solida aŭ duonsolida stato;
malfluidigi, kazeigi.
Rim.: En „Quo vadis“ de Lidja Zamenhof aperas kelkaj ekzemploj de netransitiva uzo.
- angle:
- (cause to) coagulate
- ĉeĥe:
- koagulovat, srážet
- france:
- coaguler (tr.)
- germane:
- gerinnen lassen, verklumpen
- hispane:
- coagular
- hungare:
- megalvaszt, megdermeszt, koagulál
- katalune:
- coagular
- nederlande:
- doen coaguleren, doen stollen
- pole:
- koagulować
- rumane:
- coagula, închega
- ruse:
- свёртывать, створаживать, вызывать коагуляцию
- slovake:
- koagulovať, zrážať sa
- turke:
- pıhtılaştırmak, dondurmak
koagulaĵo ↝
-
Loka solidiĝo de korpa fluaĵo;
grumelo1.b:
kiam mia amiko post amorado kontentiĝas,
en la elĵetaĵo estas koagulaĵoj
[1].
1.
trad. Paŭlin':
Adoleskantinaj demandoj, 1999
- france:
- caillot, thrombus
- pole:
- skrzep
- rumane:
- cheag, craniu
koaguliĝi
-
Transiĝi al solida aŭ duonsolida stato:
koaguliĝinta sango
- angle:
- coagulate
- france:
- ~iĝinta sango: sang caillé, sang coagulé coaguler (intr.), se coaguler, figer (intr.), cailler (former des caillots), se cailler (former des caillots), épaissir (intr., en p. d'un liquide), prendre (devenir solide)
- hispane:
- coagular (intr.), coagularse
- hungare:
- megdermed, megalvad, koagulálódik
- nederlande:
- ~iĝinta sango: gestold bloed coaguleren, stollen
- pole:
- gęstnieć, zastygnąć
- rumane:
- se îngroșa, îngheța
- ruse:
- ~iĝinta sango: свернувшаяся кровь свёртываться (о крови), коагулировать
- turke:
- pıhtılaşmak