*kraĉ/i
*kraĉi
(tr)
- 1.
-
Elĵeti sekreciaĵon aŭ iun likvon el la
buŝo per rapida, vola
elspiro:
ne kraĉu en puton, ĉar vi trinki
bezonos
PrV
;
kraĉi sur iunZ
,
sur ion
(signe de malestimo);
kraĉi sangonB
;
sputi - 2.
- (figure) Elĵeti: la naturo elkraĉu min kiel ekstermindan beston, se mi rompos tiun ĉi ĵuronZ ; ĉiudimanĉe la urbo kvazaŭ elkraĉas sian tutan loĝantaron en la ĉirkaŭaĵon; kiu supren kraĉon ĵetas, sian barbon al ĝi submetasPrV .
- angle:
- spit
- beloruse:
- пляваць
- bulgare:
- плюя
- ĉine:
- 啐 [cuì], 唾 [tuò], 吐出 [tùchū], 吐痰 [tǔtán], 唾出 [tuòchū], 喷吐 [pēntǔ], 吐口水 [tǔkǒushuǐ], 吐唾沫 [tǔtuòmo], 唾沫飛濺 [tuòmofēijiàn]
- france:
- cracher
- germane:
- spucken, ausspucken
- hispane:
- escupir
- hungare:
- köp
- japane:
- つば・たんを吐く [つば・たんをはく], 吐く [はく]
- katalune:
- escopir
- nederlande:
- spugen
- perse:
- تف کردن، تف انداحتن
- pole:
- pluć, spluwać, wypluć
- portugale:
- escarrar, cuspir
- rumane:
- scuipa
- ruse:
- плевать, плюнуть
- ukraine:
- плювати
kraĉaĵo
Muko, salivo, kiun iu elkraĉis:
li kraĉis sur la teron, kaj faris el la kraĉaĵo koton
[1]
1.
La Nova Testamento, S. Johano 9:6
- beloruse:
- плявок
- bulgare:
- плюнка, храчка
- ĉine:
- 唾 [tuò]
- france:
- crachat, expectoration
- hispane:
- escupidura, escupitajo (coloquial)
- hungare:
- köpet
- japane:
- つば, たん
- katalune:
- escopinada, salivada
- perse:
- تف، آب دهان
- pole:
- ślina, plwocina
- rumane:
- salivă
- ruse:
- плевок
- ukraine:
- плювок
kraĉujo
- Poto por ricevi kraĉaĵojn: tri paroj da oraj kraĉujoj [2].
2.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 105a, volumo 3a, p.
367a
- beloruse:
- плявалка, плявальніца
- bulgare:
- плювалник
- france:
- crachoir
- hispane:
- escupidera
- hungare:
- köpőcsésze
- japane:
- たんつぼ
- katalune:
- escopidora
- perse:
- تفدان
- pole:
- spluwaczka
- rumane:
- scuipătoare
- ruse:
- плевательница
- ukraine:
- плювальниця