*sput/i

*sputi

(tr)
1.
FIZL Amase elĵeti tra la buŝo (salivon, mukaĵon, sangon ks) per ia senvola ago. VD:kraĉi
2.
(figure) Elĵeti amase el ia truo: la vulkano elsputis lafon; la kanonoj elsputis morton; sputi insultojn. VD:erupcii, ŝprucigi, vomi
angle:
spit
beloruse:
1. харкаць (крывёю, сьлізьзю) 2. вывяргаць
ĉeĥe:
chrchlat, chrlit, odkašlávat
france:
cracher
germane:
1. speien, ausspeien 2. auswerfen
hispane:
1. esputar (excepto saliva)
hungare:
1. köp 2. okád
japane:
吐く [はく], 吐き出す [はきだす]
nederlande:
spugen, spuwen
pole:
pluć, charczeć, wykrztusić
ruse:
1. харкать 2. извергать
slovake:
pľuvať
ukraine:
харкати, випльовувати кров, слиз

administraj notoj

~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.