kulas/o SPV
kulaso
- 1.
Ekstrema parto de paftubo, kiu ricevas la pafotan
kartoĉon
aŭ obuson, kaj kie okazas la pulveksplodo:
movebla kulaso;
kulasŝarga pafilo;
li faris noton de la numero stampita sur la kulaso de la fusilo
[1];
kulasbloko (kiu fermas la kulasaperturon);
kulasriglilo (kiu tenas ĝin fermita dum la pafo).
pafilo- 2.
Supera parto de eksplodmotoro, kie okazas la eksplodo
de la karburaĵo; kapo de cilindro:
la sparkilo estas enŝraŭbita en la kulaso de la motoro
[2].
- angle:
- 1. breech
- beloruse:
- 1. казёньнік, казённая частка ствала 2. галоўка (цыліндра рухавіка)
- ĉeĥe:
- nábojová komora
- ĉine:
- 1. 枪膛 [qiāngtáng], 槍膛 [qiāngtáng] 2. 汽缸头 [qìgāngtóu], 汽缸頭 [qìgāngtóu]
- france:
- culasse (arme, automobile)
- germane:
- 1. Geschützverschluss, Bodenstück, Gewehrverschluss, Gewehrschloss, Kammer (Geschütz), Patronenlager 2. Zylinderkopf
- hungare:
- 1. zár (fegyveren), závárzat, zárszerkezet 2. hengerfej
- itale:
- 1. culatta 2. testata
- japane:
- 銃尾 [じゅうお], 砲尾 [ほうび], 遊底 [ゆうてい], シリンダーヘッド
- katalune:
- 1. recambra 2. culata
- nederlande:
- 1. kulas 2. cilinderkop
- pole:
- 1. komora 2. głowica
- portugale:
- 1. culatra 2. culatra, cabeça de cilindro
- rumane:
- bază
- ruse:
- 1. казённая часть
(огнестрельного оружия), затвор ~bloko:
затвор. 2. головка цилиндра (мотора)
- slovake:
- 1.záver strelnej zbrane, 2.hlava valca
- ukraine:
- казенна частина (вогнепальної зброї), затвор, замок, головка циліндра (мотора)