^*kupr/o

1.

Ĥemia elemento kun atomnumero 29, atompezo 63,546; bruneruĝa peza transirmetalo, pli fandebla ol oro kaj malpli ol arĝento: kupro estas uzata precipe por elektraj kondukiloj, kaj en kunfandaĵoj kun stano (t.e. bronzo) aŭ zinko (t.e. latuno); forĝanto de diversaj majstraĵoj el kupro kaj fero [1]; faru stangojn por la altaro, stangojn el akacia ligno, kaj tegu ilin per kupro [2]; eĉ la plej lerta poŝoŝtelisto ne plu trovus kupreron ^MortulŜip . (Cu)

2.

(arkaismo) Bronzo: jen estas la oferdono […]: oro kaj arĝento kaj kupro [3]; plej perfekte artiste farita porko el kupro [4]; sonorilo […] fandita el kupro, malmola kaj peza [5].

verdigro

(arkaismo) Latuno, flava alojo el kupro kaj zinko: la kaldrono estis el flava kupro, sed brilis kiel oro [7].

1.

Farita el kupro: faru kvindek kuprajn hoketojn [8]; kupra reto [kun] kupraj ringoj sur ĝiaj kvar anguloj [9]; kupra lavujo [10]; ne havanta en la sako eĉ kupran utenon [11]; kupra monero [12].

2.

Havanta koloron de kupro, brilan, brune ruĝan: kupra vizaĝo [13]; kupraj makuloj super la brovoj kaj sur la vangoj [14]. hararo

La tempo inter la ŝtonepoko kaj bronzepoko, kiam la homo jam sciis utiligi kupron por produkti ilojn el ĝi, sed ne jam la pli malmolan bronzon: la kuprepoko okazis je diversaj tempoj laŭ la geografia regiono, en sudorienta Eŭropo kaj okcidenta Azo en la periodo 5500 ĝis 2200 a.K.. ĥalkolitiko

Erco liveranta kupron: juna virino, laboranta por la prizorgado de la kemiaĵoj uzataj por tranformiĝo de kuproerco [15]. ĥalkogeno

Metiisto kiu faras aĵojn, ekz-e kaldronojn, el kupro: lia patro estis […] kupristo, […] plena de saĝeco, kompetenteco, kaj sciado, por fari ĉian laboron el kupro [16]; Aleksandro, la kupristo, faris al mi multe da malbono [17].

Gravuristo uzanta kuprajn tabulojn: nepo de Rentsch estis la saksa kortegopentristo kaj kuprogravuristo Christian Wilhelm Ernst Dietrich [18].