^*liut/o ^PV

^*liuto

: Iu el diversaj kordinstrumentoj kun sonkesto, unumane tenebla kolo kaj pluke, plektre aŭ arĉe sonigeblaj kordoj streĉitaj laŭlonge de la kolo.

angle:: lute
beloruse:: лютня
ĉeĥe:: loutna
france:: luth
germane:: Laute
greke:: λαούτο
hungare:: lant
nederlande:: luit
pole:: bandura, gęśl, lutnia
portugale:: alaúde
rumane:: bandură, lăută
ruse:: лютня
slovake:: lutna
ukraine:: лютня

liutisto

: Muzikisto kiu ludas liuton: la patro [...] venigis liutiston, kiu devis ludi antaŭ la infaneto [1].

1. Paul Bennemann: La Vendreda Klubo, gutenberg.org

angle:: lutenist
beloruse:: лютніст
france:: luthiste
germane:: Lautenist
pole:: lutnik
rumane:: lutier

administraj notoj

~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.