ostaĝ/o ^PIV1

ostaĝo

: Homo tenata mallibera, eventuale vivminacata, kontraŭ kio la kaptanto postulas propran sekurecon aŭ elaĉetan monon. por ĉiu ostaĝo liberigita Serbio ricevas dekmilojn da germanaj markoj rekompence [1].

1. Bardhyl SELIMI: Vojaĝimpresoj, somero 2000, Monato, jaro 2001a, numero 1a

angle:: hostage
beloruse:: закладнік
bulgare:: заложник
france:: otage
germane:: Geisel
hispane:: rehén
hungare:: túsz
itale:: ostaggio
nederlande:: gijzelaar
portugale:: refém
ruse:: заложник

ostaĝigi ↝

(tr)

: Preni, teni kiel ostaĝon: la teroristoj ostaĝigis instruistinon kaj dek du lernejanojn [2].

2. -: Eŭropo: Ostaĝigi infanojn oni komencis ankoraŭ en sovetiaj tempoj, Ĝangalo, 2004-09-19

angle:: to take hostage
france:: prendre en otage
hispane:: retener como rehén, secuestrar
nederlande:: gijzelen

administraj notoj