^*garanti/i

(x)

1.

Promesi la fariĝon de io sub sia propra respondeco: garantii promeson; garantii kontrakton, ŝuldon, prunton, pri/por prunto^B , por arestito^B ; garantii la kvaliton de varoj; kiu garantias, trankvilon ne scias^PrV .

2.  ↝

Firme aserti ion vera kaj certa: mi garantias la fakton; li garantiis al mi, ke li venos; ni ne povas garantii la ĝustecon de tiu informo; mi donos klarigon, ne garantiante, ke mia klarigo taŭgos por ĉiuj okazoj^Z ; mi tute ne garantias pro tio, kia ŝi fariĝos en la estonteco^Z . certigi

3.

Igi ion certa: tiu metodo garantias rapidajn progresojn; la vivo kaj la tempo garantiis al nia lingvo naturan forton [1]; tion ĉi garantias al ni ne sole la konata energio kaj sindoneco de niaj Britaj amikoj [2]; la nomo de la aŭtoro garantias la valoron de la verko.

4.

(de io) Gardi kontraŭ io, evitigi ion: edziĝo najbara garantias de eraro^PrV .

prirespondi, kaŭcii, asekuri.

1.

Promeso kaj respondeco de tiu, kiu garantias: doni sian garantion; vendi ion kun, sen garantio; disputu pri ĉio, sed sen garantio^PrV ; kiu donis garantion, tiu pagu la ŝuldon^PrV .

2.

(figure) Certigo: konkordo estas la plej certa garantio de senduba sukceso ^Paroloj .

Garantianta: garantia kapitalo.

Objekto aŭ mono asignita por plifirmigi la akceptitan respondecon: oni postulis de la administranto garantiaĵon je dudek mil eŭroj. kaŭcio.

Tiu, kiu garantias.

Persono, transdonita al malamiko aŭ prenita de malamiko kiel garantiaĵo.