plaŭPIV2

plaŭ

(sonimito)
Sono de movata fluaĵo; plaŭd: „plaŭ!“ ŝi ensaltis en la akvon [1].
1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Malbela anasido
beloruse:
плюх!
france:
plouf !
pole:
plum

administraj notoj