^*pra^UV

I.

pra-

(prefikso)

1.

Tre primitiva, el antaŭlonge: praarbaro (ekzistanta de nememorebla tempo); prahejmo (hejmo de la prauloj); prahistorio; prahomaro; pratempo; prapatro, prapatrino, pratipo.

2.

Sekva, pli malproksima en grado de parenceco ol la ĵus antaŭa, tuj posta ol la indikita de la radikalo: la pranepo estas la filo de la nepo; la praavo estas la patro de la avo.

beloruse:

пра-, перша-

ĉine:

1. 原始 [yuánshǐ]

france:

1. pré- (ancien, primitif), proto- 2. arrière- (parenté)

germane:

Ur- ~tempo: Urzeit, Vorzeit. ~tipo: Urtyp, Vormodell, Prototyp. ~avo: Urgroßvater, Uropa.

hispane:

1. pre- (antiquísimo, primitivo), proto- 2. bis- (parentesco de cuarta generación)

nederlande:

~tempo: oertijd. ~tipo: prototype. ~avo: overgrootvader.

pole:

1. pra- ~homaro: lud pierwotny. ~tempo: czasy zamierzchłe {pl}. ~tipo: archetyp. ~nepo: prawnuk. ~avo: pradziadek.

portugale:

pré-

ruse:

~homaro: первобытное человечество. ~tempo: доисторическая эпоха, первобытное время. ~tipo: прототип. 2. пра- ~nepo: правнук. ~avo: прадед.

ukraine:

що позначає

volapuke:

1. ül-

II.

Samsignifa vortero.

praa

Primitiva, antaŭhistoria, origina.

angle:

elder (very ancient)

beloruse:

першабытны, дагістарычны

ĉeĥe:

velmi dávný, velmi starý

ĉine:

远古 [yuǎngǔ], 遠古 [yuǎngǔ], 原始 [yuánshǐ]

france:

archaïque

germane:

urzeitlich, vorzeitlich

hispane:

arcaico, ancestral

japane:

原始の [げんしの], 太古の [たいこの]

nederlande:

voorhistorisch

pole:

dawny (prastary)

ruse:

первобытный, доисторический

slovake:

pradávny, starodávny

tibete:

ཕ་འབུན་

ukraine:

первісний, примітивний, доісторичний

praulo

Individuo de kiu oni devenas, precipe tia apartenanta al malproksima generacio: inter liaj prauloj estis kaj pastroj, kaj militistoj [1]; la „natura“ amo al la loko, kie oni naskiĝis, kie estas entombigitaj la prauloj estas limigita al tre malvasta regiono kaj neniel al tuta lando [2]; eble temas pri atavismo, reveno al tiu epoko, kiam la praulo de l' homo ne estis ankoraŭ animalo socia kaj vivis izole en sia kaverno [3]. posteulo

1. D. Cibulevskij: Ukrainaj kantoj kaj peterburgaj groteskojMonato
2. E. Lanti: Letero pri la kvazaŭaj „Aksiomoj“
3. A. Ĉeĥov, trad. M.Lukaŝ: Enujulo, La Nica literatura revuo, 3:1

angle:

ancestor, forebear

beloruse:

продак, прашчур, родапачынальнік

ĉeĥe:

dávný předek

ĉine:

祖宗 [zǔzōng], 祖輩 [zǔbèi], 祖辈 [zǔbèi], 宗 [zōng], 祖 [zǔ], 祖先 [zǔxiān], 先人 [xiānrén], 先 [xiān]

france:

ancêtre

germane:

Vorfahre

hispane:

ancestro, antepasado, ascendiente

japane:

先祖 [せんぞ], 祖先 [そせん]

nederlande:

voorvader

pole:

antenat, protoplasta, przodek

ruse:

предок, пращур

slovake:

dávny predok

ukraine:

пращур, далекий предок