puntili/o PIV1
puntilio
(malofte)
-
Malcedemo,
obstino en defendo de sia honoro:
li montris tre grandan puntilion kaj koleremon
[1];
li volonte partianiĝis por subpremata senfortulo, taksis kiel
puntilion haltigi arogantulon
[2].
per mia honoro!
Rim.: Pli bone esprimiĝu per komunlingva esprimo: „videble trafiĝis lia honorsento“; „li konsideris tion kiel afero de honoro“; „ili prenis lin ĉe lia honoro“. [Wolfram Diestel]
1.
Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, dua parto, ĉapitro 1a, p.
402a
2. A. Manzoni, trad. B. Cadei: La Gefianĉoj, FEI, 2006
2. A. Manzoni, trad. B. Cadei: La Gefianĉoj, FEI, 2006
- beloruse:
- справа гонару
- ĉeĥe:
- pohana
- france:
- point d'honneur
- germane:
- Ehrgefühl, eine Frage der Ehre
- itale:
- puntiglio
- nederlande:
- erezaak
- pole:
- punkt honoru
- portugale:
- ponto de honra
- rumane:
- punct de onoare
- slovake:
- pohanenie
- ukraine:
- справа честі