²romantik/a

1.

(pri homo:) Por kiu sentimentoj, idealoj aŭ revoj pli gravas ol la racio, realo kaj la praktikaj konsideroj: poetoj kaj romantikaj turistoj certe tre malbenas la kamentubon [1]; ili freneze plaĉas al romantikaj provincaninoj ^TermKurs .

2.

(pri aĵo:) Kiu igas homon romantika¹ aŭ estas parto de tiastata percepto: poste venis ankoraŭ unu sukeraĵisto kaj pendigis ... super sia tendo sonorilon ... Kiam la homoj iris returne hejmen, ili opiniis, ke estis tre romantike [2]; la Esperantista Kultur-Centro „Kvinpetalo“ ... situas en trankvila vilaĝo, meze de regiono riĉa je romantikaj monumentoj [3]; la malnova romantika idearo pri „nacio“ kiel io difinita objektive laŭ rasaj, religiaj aŭ lingvaj kriterioj cedas al pli dinamika pritrakto [4].

3.

Romantikisma: la scienculoj parolas pri skolo klasika kaj skolo romantika [5].

1.

La cirkonstancoj, aventuroj, medio aŭ idearo romantikaj: Hay Stockard rigardis la celebron, kun sarkasma malaprobo: la romantiko kaj soleneco de tio neniom tuŝis lian praktikan animon [6]; lin ĉiam logis la romantiko de foraj vojaĝoj.

2.

romantikismo

1.

Mondopercepto en kiu la sentimenta, subjektiva, kreema romantiko pli gravas ol la racio, prudento kaj realo: romantikismo aperis kiel reago kontraŭ klerismo en filozofio kaj klasikismo en artoj; plej klare kaj tipe la romantikismo montriĝis en Germanujo, en la unua kvarono de la 19a jc; ekzistadismo estas moderna speco de romantikismo filozofia.

2.

Arta stilo prospera en la eko de la 19a jarcento, favoranta romantikan etoson, ne-obeon al klasikaj ŝablonoj, intereson al sovaĝa naturo, historiaj kaj ekzotaj temoj, naciaj popolaj tradicioj.

romantiko, romantismo

Rilata al romantikismo.

Adepto de romantikismo, romantikismano: la reĝo de la orgeno, la granda dana romantikisto, ĉi tie dormas, la verkinto de niaj plej belaj popolaj kantoj [7].

Homo sentema al romantiko: la „revoluciaj romantikuloj“ en NKVD [8]; elreviĝoj de nemodernigita romantikulo [9]; „La romantikulo en la XX-a jarcento“ (librotitolo). [10].