rung/o PIV1
rungo ↝
(malofte)
- Transversa stangeto kiu kuntenas krurojn de seĝo, konsistigas ŝtupon de ŝtupetaro...: li kuŝis, vestita per trudkitelo, firme ligita al la feraj rungoj de sia lito per larĝaj tolbendoj [1]; (figure) la plej alta rungo en la ŝtuparo de kulturo [2].
1.
V. Garŝin, trad. M. Povorin: La ruĝa floro, La Ondo de Esperanto, 2006:12 (146)
2. L. Bianciardi, trad. C. Minnaja: Kiel oni iĝas Intelektulo, [2008]
2. L. Bianciardi, trad. C. Minnaja: Kiel oni iĝas Intelektulo, [2008]
- angle:
- rung
- france:
- barreau
- germane:
- Sprosse