rung/o PIV1
rungo
(malofte)
- Transversa stangeto kiu kuntenas krurojn de seĝo, konsistigas ŝtupon de ŝtupetaro...: li kuŝis, vestita per trudkitelo, firme ligita al la feraj rungoj de sia lito per larĝaj tolbendoj [1]; mi volis malsuprengrimpi la eskalon, sed kiam mi metis piedon sur la plej supran rungon, atakis min terura […] varmego [2]; (figure) la plej alta rungo en la ŝtuparo de kulturo [3].
Rim.:
Laŭ BL: Prefere diru stangoŝtupo.
1.
V. Garŝin, trad. M. Povorin: La ruĝa floro, La Ondo de Esperanto, 2006:12 (146)
2. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 28
3. L. Bianciardi, trad. C. Minnaja: Kiel oni iĝas Intelektulo, [2008]
2. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 28
3. L. Bianciardi, trad. C. Minnaja: Kiel oni iĝas Intelektulo, [2008]
- angle:
- rung
- beloruse:
- папярочына, папярочка, прыступка
- france:
- barreau
- germane:
- Sprosse
- pole:
- szczebelek
- ukraine:
- кутник (для кріплення меблів), щабель